کودکان پدرانی که ورزش می کنند، سالم تر هستند

22 اکتبر 2018 - اکثر والدین می دانند که رژیم غذایی و عادات ورزشی یک زن باردار بر سلامتی نوزاد تاثیر می گذارد، اما در مورد تاثیر سلامت پدر به فرزندان اطلاعات کمتری در دست است.یک مطالعه ی جدید نشان می دهد که شیوه ی زندگی پدران قبل از لقاح، ممکن است تأثیر مهمی در سلامت مادام العمر کودکان داشته باشد.
یک تحقیق جدید که به رهبری Kristin Stanford، محقق فیزیولوژی و زیست شناسی سلولی در کالج پزشکی دانشگاه ایالتی اوهایو در مرکز پزشکی Wexner انجام شد، نشان می دهد ورزش پدر تأثیر قابل توجهی بر سلامت متابولیک فرزندان او در بزرگسالی دارد.
Laurie Goodyear  از مرکز دیابت جاسلین و دانشکده پزشکی هاروارد، یکی دیگر از رهبران این مطالعه، که یافته های آن در مجله ی Diabetes منتشر شده است، گفت: مردانی که می خواهند در آینده ی نزدیک فرزند دار شوند، باید به ورزشگاه ها بروند.
دکتر K. Craig Kent، دبیر کالج پزشکی دانشگاه ایالتی اوهایو، گفت: این کار گامی مهم در کسب اطلاعات بیشتر در مورد بیماری متابولیک و پیشگیری در سطح سلولی است.
مطالعات اخیر، ارتباط دیابت نوع 2 با اختلال در سلامت متابولیک را به رژیم غذایی نامناسب والدین مرتبط کرده اند و شواهد فراوانی وجود دارد که نشان می دهد پدران در چاقی و برنامه ریزی متابولیکی فرزندانشان نقش مهمی دارند.
تیم دکتر استنفورد تحقیق کرد که چگونه رژیم ورزشی پدر می تواند سلامت متابولیک فرزند او را تحت تاثیر قرار دهد. آنها از یک مدل موش نر استفاده کردند، آنها موشهای نر را یا با رژیم غذایی معمولی یا رژیم غذایی با چربی بالا برای مدت سه هفته تغذیه کردند. بعضی از موشها از هر دو گروه رژیم غذایی، بی تحرک نگه داشته شدند و برخی از آنها آزادانه مقداری ورزش کردند.پس از سه هفته، موشها جفت گیری کرده و سپس فرزندانشان با یک رژیم غذایی معمولی تحت شرایط بی تحرکی، برای مدت یک سال پرورش یافتند.
محققان گزارش دادند که متابولیسم گلوکز فرزندان بالغ موشهای نری که ورزش می کردند، بهتر است، و همچنین وزن بدن و میزان چربی آنها نیز کمتر می باشد.
دکتر استنفورد گفت: جالب است که فرزندان پدران تغذیه شده با رژیم غذایی پر چرب بدتر از حد انتظار، به عدم تحمل گلوکز مبتلا بودند. اما ورزش این اثر را ناپدید کرده بود، بطوریکه سلامت متابولیک فرزندان بالغ پدرانی که ورزش می کردند، حتی اگر با یک رژیم غذایی پر چرب تغذیه می شدند، بهتر بود.

محققان همچنین دریافتند که ورزش باعث بروز تغییراتی در بیان ژنتیکی اسپرم پدر شده است که مانع از بروز اثرات رژیم غذایی نامناسب می شود و به فرزندان انتقال می یابد.
استنفورد گفت: ما شاهد یک تغییر قوی در مشخصاتRNA های کوچک آنها بودیم. اکنون ما می خواهیم دقیقا مشخص کنیم که کدامیک ازRNAهای کوچک مسئولیت این بهبود متابولیکی را در فرزندان بعهده دارند و دلیل آن چیست؟
مطالعات قبلی این گروه نشان داده است که ورزش مادران بر سلامت متابولیک فرزندانشان تاثیر می گذارد.

دکترGoodyear  گفت: براساس هر دوی این مطالعات، ما اکنون می خواهیم ببینیم که آیا ورزش هر دو والد می تواند اثرات بیشتری بر بهبود سوخت و ساز و سلامت کلی فرزندان بر جا گذارد؟ و آیا ترجمه ی این نتایج برای انسان می تواند برای سلامت نسل بعدی مهم باشد؟
بر اساس این نتایج محققان معتقدند کهRNA های کوچک می توانند اطلاعات زیست محیطی والدین را به نسل بعدی منتقل کنند.
دکتر استنفورد گفت: این امکان وجود دارد که این تاثیرات برای انسان نیز مشابه باشد، ما می دانیم که در مردان چاق بالغ سطح تستوسترون، تعداد اسپرم و تحرک اسپرم کاهش می یابد و تعداد فرزندانی که زنده متولد می شوند برای این گروه از افراد کمتر است. اگر نتایج این کار برای انسان نیز به اثبات برسد، می توانیم از افرادی که قصد دارند بزودی بچه دار شوند، بخواهیم که حتی یک ماه قبل از لقاح، به ورزش متوسط بپردازند، تا تأثیر این فعالیت بدنی را بر سلامت اسپرم و سلامت متابولیسمی کودکان آنها در دراز مدت شاهد باشیم.
منبع و سایت خبر:

Diabetes, 2018; db180667 DOI: 10.2337/db18-0667

www.sciencedaily.com/releases/2018/10/181022085844.htm